دیابت چگونه ممکن است در شما ظهور کند؟ | علائم پنهانی دیابت را بشناسید
تاریخ انتشار: ۶ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۳۵۷۲۰
دیابت نوع یک (که ناشی از فقدان تولید انسولین است) و دیابت نوع ۲ (که ناشی از مقاومت به انسولین است و ۹۵ درصد موارد بیماری را تشکیل میدهد)، هنگامی که کاملا آشکار میشوند، دارای علائم مشابهی هستند، از جمله
پرادراری یا پلیاوری: ادرار کردن مکرر پرنوشی یا پلیدیپسی:: احساس تشنگی مداوم و نیاز به نوشیدن آب.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اما دیابت نوع یک معمولا به طور ناگهانیتر و معمول در سنین پایینتر بروز میکند. شروع دیایت نوع یک ممکن است آنقدر ناگهانی باشد که برخی بیمار در همان ابتدا پیش از آنکه حتی بیمار بداند که دچار دیابت است، دچار «کتواسیدوز دیابتی»- یک عارضه وخیم دیابت»- شود.
این بیماران با تهوع، استفراغ و در موارد شدید در حالت اغما که میتواند به مرگ منتهی شود، کارشاان به اورژانس بیمارستان کشیده میشود.
دیابت نوع ۲ پیشرفت بسیار آهستهتری دارد و ممکن است سالها طول بکشد تا علائم واضحی در بیمار ایجاد کند.
افراد دچار دیابت نوع ۲ نسبت به دیابت نوع یک با احتمال بیشتری ممکن است دچار تاری دید و عفونتهای پوستی شوند. دیابتیهای نوع ۲ همچنین با احتمال بیشتری دچار عوارضی مانند کلسترول بالا یا فشار خون بالا و چاقی میشوند.
نشانههای زودرس و اولیه دیابتعلاوه بر نشانههای پرادراری، پرنوشی و خستگی دیابت چه نوع یک و چه نوع دو ممکن است نشانههای زودرس کمسروصداتری داشته باشند، از جمله از دست دادن وزن بدون اینکه فرد اقدامی در این باره کرده باشد، احساس گرسنگی بیش از حد معمول و دچار شدن به تاری دید.
همچنین اگر قند خون فرد دیابتی به شدت بالا رود، ممکن است نشانههای پوستی هم در او ظاهر شود:
لکهها یزد، قرمز یا قهوهای پوستی مناطق تیرهتر پوستی که قوامی مخملمانند دارند. ضخیم و سفت شدن پوست تاول زدن پوست عفونتها یپوستی زخمهای باز لکههای قهوهای وتیره در ساق پای بیمارن که Shin spots نامیده میشوند. برآمدگیهای پوستی کوچک زرد مایل به قرمز. برآمدگیهای برجسته قرمز رنگ یا به رنگ پوست خشکی یا خارش پوست لکههای پوستهریز زردرنگ در اطراف چشمها زائدههای پوستی پیشدیابت علامتی نداردپیشدیابت (هنگامی که قند خون در حد ۱۰۰ تا ۱۲۵ میلیگرم در دسیلیتر است و به حد تشخیص دیابت یعنی بالای ۱۲۵ میلیگرم در دسیلیتر نرسیده است) عارضهای بسیار شایعی است که معمولا بیعلامت است یا علائم خفیفی دارد.
از آنجایی که پیشدیابت علائم واضحی ندارد، باید به خصوص اگر این عوامل زمینهساز دارید باید به پزشکتان مراجعه کنید تا برایتان اندازهگیری قند خون را تجویز کند:
اضافه وزن داشتن ۴۵ ساله یا بالاتر بودن داشتن پدر و مادر یا خواهر و برادری دچار دیابت نوع ۲ داشتن سابقه دیابت بارداری به دنیا آوردن نوزادی با وزن بالاتر از ۴ کیلوگرم دچار بودن به نشانگان تخمدان پلیکیستیک (PCO) کد خبر 763074 برچسبها مجله نکته بهداشتی روز مجله دیابت بیماری - دیابتمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: مجله نکته بهداشتی روز مجله دیابت بیماری دیابت دیابت نوع ۲ نوع یک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۳۵۷۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سنگ کیسه صفرا چیست و چگونه درمان میشود؟
به گزارش گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا، سنگ کیسه صفرا یکی از موارد ایجاد درد در افراد و اختلال در زندگی روزمره آنها است، سنگ کیسه صفرا یا سنگ صفرا، مواد جامدی هستند که در کیسه صفرا (کیسه صفرایی) که یک عضو کوچک و مثلثی در داخل کبد است، ایجاد میشوند. این سنگها از ترکیبات مختلف از جمله کلسترول، کلسیم بیلیروبینات و مواد دیگر تشکیل شدهاند.
عواملی مانند ژنتیک، مصرف غذاهای پرچرب و پرکلسترول، چاقی، دیابت، عوامل هورمونی و تغییرات در ترکیب صفرا میتوانند به افزایش خطر ابتلا به سنگ کیسه صفرا منجر شوند.
علائم سنگ کیسه صفرا
علائم سنگ کیسه صفرا ممکن است شامل درد شدید در ناحیه بالینی راست باله، تهوع، استفراغ، احساس سنگینی و احساس پر شدن در ناحیه شکم باشد. در صورت بروز علائم مشابه، تشخیص و درمان سنگ کیسه صفرا توسط پزشک انجام میشود.
تشخیص سنگ کیسه صفرا
برای تشخیص سنگ کیسه صفرا، پزشک ممکن است از روشهای تشخیصی مختلف استفاده کند، از جمله:
آزمایش خون: آزمایش خون میتواند نشان دهنده وجود التهاب یا عفونت در کبد یا کیسه صفرا باشد.
سونوگرافی: این روش تصویربرداری با فرکانس بالا است که از امواج صوتی برای تولید تصاویر از داخل بدن استفاده میکند. با استفاده از سونوگرافی، سنگهای موجود در کیسه صفرا و مجاری صفرا مشاهده میشوند.
سیتیاسکن: سیتیاسکن نیز میتواند به پزشک کمک کند تا سنگهای کیسه صفرا و مجاری صفرا را تشخیص دهد.
انجام امآرآی: این روش تصویربرداری با مغناطیس است که ممکن است برای تشخیص سنگ کیسه صفرا مورد استفاده قرار گیرد.
درمان سنگ کیسه صفرا
درمان سنگ کیسه صفرا ممکن است به شرایط و اندازه سنگ، علائم، و وضعیت کلی بیمار بستگی داشته باشد. در برخی موارد، اگر سنگ کوچک باشد و علائم قابل تحمل باشند، ممکن است نیاز به درمان فوری نباشد و پزشک ممکن است توصیه کند منتظر بمانید تا سنگ به طور طبیعی از بدن خارج شود.
اما اگر سنگ بزرگ باشد یا علائم شدیدی از جمله درد شدید، تب، استفراغ، تهوع، و التهاب وجود داشته باشد، ممکن است نیاز به درمان فوری داشته باشید. روشهای درمانی معمول برای سنگ کیسه صفرا شامل:
جراحی: در موارد شدید و پیچیده، پزشک ممکن است توصیه به انجام عمل جراحی برای برداشتن سنگ کیسه صفرا داشته باشد. این عمل ممکن است به صورت باز یا از طریق لاپاراسکوپی (جراحی کمتهاجم) انجام شود.
شکستن سنگ: در روشهای غیرجراحی، مانند کولانگیوگرافی تخلیهای (ERCP) یا لیتوتریپسی شوکی موج (ESWL)، سنگهای کوچک شکسته و از بدن خارج میشوند.
استفاده از داروها: برخی داروها مانند اسپاسمولیتیکها (برای کاهش تشنج) یا داروهای حل سنگ (برای حل سنگهای کلسیمی) ممکن است به عنوان گزینه درمانی مورد استفاده قرار گیرند.
پزشک پس از انجام تشخیص دقیق، شما را راهنمایی میکند که روش درمان مناسب برای شما چیست و چگونه باید با عوارض و پیامدهای آن روش موافقت کنید. همچنین، پس از درمان، پزشک ممکن است نکات و تغییرات در سبک زندگی و رژیم غذایی شما را نیز توصیه کند تا از عود سنگ کیسه صفرا جلوگیری شود.
ERCP: این روش تصویربرداری و درمانی است که با استفاده از یک دستگاه انعقاد و دستگاه فیبرواسکوپ، به پزشک امکان میدهد تا به طور مستقیم به داخل کبد و مجاری صفرا دسترسی پیدا کند و سنگها را حذف کند.
در نهایت پزشک ممکن است بر اساس علائم و نتایج آزمایشهای تصویربرداری، تشخیص نهایی را قطعی کند و برنامه درمانی مناسب را برای شما تعیین کند.
انتهای پیام/